13 april 2023

Een historisch boekwinkeltje

Met mijn knie geef ik het uitklapbord een laatste tikkie zodat hij uitklapt, ik schuif er een beetje mee heen en weer en zorg dat “Welkom” met grote letters naar de weg gekeerd staat. De gevelvlaggen wapperen in de wind en het stoepje is schoongeveegd. Trots stap ik “mijn historisch winkeltje” binnen vergezeld door een vrolijke klingel van het belletje wat boven de deur hangt.

Ik adem diep in via mijn neus en ruik papier, koffie, inkt en het snoep in de potten op de balie. 

De rolgordijnen doe ik open om het zonlicht binnen te laten en zie kleine stofdeeltjes dansen in het felle licht van een voorjaarszon die al even op is. Ik loop verder over de krakende houten vloer. 

Onderweg doe ik de groene bibliotheek-lampjes aan, de grote staande lampen met hun franjes en blaas wat stof van de blaadjes van een boekenplank.  

Wanneer ik langs de grote leestafel van donker hout loop leg ik wat folders recht van mijn lokale collega-ondernemers en loop door naar de balie. Het allegaartje aan stoelen schuif ik aan. 

De grote glazen potten met snoep op de balie draai ik bij en ik kijk gelijk of er nog voldoende papieren zakjes liggen, om later op de dag te kunnen vullen voor de jongste bezoekertjes. Van de overburen begreep ik dat ze een drukke dag verwachten, ik heb er zin in. 

De hoek met kinderboeken oogt nog wat rommelig maar gezellig. Er zwerven wat potloden en stiften over de grond en ik zie nog wat boeken die niet op hun plaats staan. Deze gaan terug in een van de vele kasten in het hoekje. Het educatieve speelgoed voor de verkoop moet nog worden aangevuld zie ik. 

Het vrolijkte klingeltje van de bel klinkt door de winkel.

Daar is mijn oma van 86. Ze komt binnen en vraagt of de koffie al loopt. Dat ga ik regelen.

Terwijl ik de koffie zet loopt oma al met een poetsdoek door de zaak en gaat vastberaden met een lap over de boeken voor in de etalage. Ze legt de stapels kaarten van handgeschept papier recht en zorgt dat de ouderwetse poëziealbums, die we zelf maakten, zijn aangevuld voor de nostalgische koper. Ik zet wat muziek aan en kijk in de agenda wat er op het programma staat komende week.

De koffie is op en oma kletst wat met de andere ondernemers die verderop in de straat hun winkels openen. Ze bemoeit zich wat tegen de zaken aan en mijn buren luisteren met een glimlach.

Ik neem plaats op een kruk aan een van de hoge vensterbanken en mijmer even terwijl ik naar buiten kijk. Vanmiddag is er een boeklancering van een schrijfster die zelf haar boek uit heeft gegeven. Dat vergt nog wat voorbereiding.

Morgen komt er een klas van de basisschool voor een workshop “hoe maak je een boek”. Ik moet nog even kijken of er genoeg materialen zijn voor het binden van hun eigen boekje. 

Donderdagavond is er een boekenclub. Deze wordt altijd druk bezocht en gedraaid door echte boekenliefhebbers. 

Oh en vrijdag is er een workshop van een schrijfcoach om mensen te helpen starten bij het schrijven van hun boek. Tevreden klap ik de agenda dicht. 

De eerste toeristen druppelen het dorp binnen en worden automatisch naar mijn winkel getrokken. Op de gevel staat “Binden door Boeken” en de etalage staat vol verhalen. Waaronder boeken die ik maakte. Boeken van schrijvers die je nog niet kende en niet schreven voor een uitgeverij. Maar er staan ook veel historische boeken, boeken wat kleine kunstwerkjes op zich zijn en boeken met verhalen over de omgeving en haar verhalen. 

Buiten staan wat tafeltjes en stoeltjes om even op te rusten en te lezen na een wandeling door het dorp. Binnen zijn er verschillende hoekjes om te nestelen met een boek.

Wanneer je binnenkomt is het warm, ruik je het papier van boeken, is overal een verhaal te zien -of het nou een boek is of een andere kunstvorm- en word je begroet met een glimlach. Dat kan zijn door mij, of door een van de “locals” die met een kop koffie en een krantje aan de grote leestafel zit. Aan deze tafel is altijd een mooi verhaal om naar te luisteren.

Achter in de winkel is een klein atelier. Beschikbaar voor een getalenteerde kunstenaar die er wil zijn. Mooi wanneer die zijn/haar kennis wil overdragen. Vooral aan de jeugd. Oude ambachten worden nieuw leven ingeblazen, blijven hier bestaan en worden doorgegeven. Er is ruimte om kaarten, prenten, lino prints en andere kunst te maken. 

In de winkel is het gezellig. Mensen ontmoeten elkaar, maken een praatje boven een goed boek en snuffelen tussen de andere bijzondere spulletjes die je er kan kopen. Veelal lokaal en/of handgemaakt.

De winkel is een smeltkroes van mensen, verhalen en talent. Waar weer ontmoet wordt en gepraat terwijl we echt oogcontact maken. Waar we een hand op die van de ander kunnen leggen en waar vraag en aanbod samen komen. 

Waar we teruggaan in de tijd maar toch vooruit. Waar we mogen zijn, zoals we zijn.

Fijnvormgevendef. (11)
fijn vormgeven 24

Meer lezen?